The place to be

 

Wie wil dat niet? Een plek voor jezelf. Waar je kunt doen en laten wat jij wilt.

Soms is het op de plek waar je woont en soms is het op een plek waar je voor korte of langere tijd verblijft. Je kan het er inrichten zoals jij wilt. Het is the place to be.

Zo’n place to be kan talloze vormen hebben. Het kan er spectaculair uitzien of juist ingetogen. Je doet er wat jij leuk vindt. Je bent met iets bezig.

Iets nuttigs? Nou, nee… liever niet.

 

In de geschiedenis zijn er regelmatig mensen geweest die zo’n opmerkelijke plek hebben gebouwd. De postbode Cheval in Frankrijk is een hele bekende. En iedereen die van Middenmeer naar Heerhugowaard is gereden, heeft rechts van de weg de uien van het Nederlands Kremlin kunnen zien.

Het zijn bijzondere plekken, uit hart en ziel ontstaan.

En met vakmanschap. Natuurlijk.

 

Maar helaas, ik ben niet zo goed met elektra en lassen kan ik al helemaal niet. Ik heb trouwens geeneens een rijbewijs dus het aanslepen van het nodige bouwmateriaal wordt sowieso ingewikkeld.

Verzinnen. Zo’n plek verzinnen kan ik wel.

Schilderen. Dat kan ik ook.

Kortom, bij elkaar een geweldige combinatie.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

2017 – Ander werk, andere werkwijze. Voorheen ging ik iets maken. Ik wist al van te voren wat. Dit werk ontstaat. Laag over laag. Zonder bedoeling.  Het moment dat ik denk ‘Hé, dat is iets’, wil ik zo lang mogelijk uitstellen. Hoe minder ik van tevoren weet wat ik ga doen hoe beter ik mijzelf kan verrassen. Het werkt hangt in het atelier totdat ik niet meer weet wat ik er mee verder moet. Soms voelt het af, en soms gaat er rigoureus een nieuwe laag overheen en begin ik overnieuw. De schilderijen aarvan ik denk dat ze af en goed zijn, zet ik weg. Omgekeerd. Na weken of langer kunnen opeens weer te voorschijn komen. Als ze me dan nog verrassen, als ik ze dan nog goed vind, dan mogen ze verder.

 

 

 

 

2016: Soms valt je oog erop. In een bos of een plantsoen. Zo’n plek waar iemand zijn eigen bedoeninkje heeft. Een zelf gebouwd huisje van  gevonden materiaal. Zou er een zwerver wonen, kinderen misschien, of is het gewoon een plekje dat iemand voor zichzelf wil? De geschilderde landschappen hebben een bestaande plek als uitgangspunt. De bouwwerkjes zijn verzonnen.